Η αγγλική εφημερίδα «Guardian» δημοσίευσε ρεπορτάζ για την έλλειψη εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα, την οποία υπολογίζει σε περίπου 80.000 μόνο στην εστίαση και τη φιλοξενία. Σε αυτούς προσθέστε μια-δυο δεκάδες χιλιάδες εργάτες που ζητούν οι ελαιοπαραγωγοί. Συνολικά, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος έχει εκτιμήσει τις ελλείψεις στα 200.000 χέρια.

Κανένας από αυτούς τους αριθμούς, ωστόσο, δεν συγκλόνισε το υπουργείο Μετανάστευσης, που ενοχλήθηκε από αναφορά σε παλαιότερη τροπολογία του Δημήτρη Καιρίδη, με την οποία είχαν νομιμοποιηθεί 30.000 μετανάστες, μειώνοντας τον χρόνο αποδεδειγμένης διαμονής για να δοθεί η άδεια. Η αναφορά παρερμηνεύτηκε, ίσως, ως προαναγγελία ανάλογης πρωτοβουλίας και το υπουργείο διέψευσε εξοργισμένο, όχι για την έλλειψη εργατικού δυναμικού στη χώρα, αλλά για την πιθανότητα να «χρεωθεί» την ενίσχυσή του με 30.000 νόμιμους εργάτες.

Το πρόβλημα, βλέπετε, με τη ρητορική του «δεν νομιμοποιώ κανέναν, απελαύνω άπαντες, σφαλίζω σύνορα» είναι ότι δεν προβάλλει ούτε μισό ωφελιμιστικό επιχείρημα που να βασίζεται σε αριθμούς, ενώ υπάρχει πλήθος δεδομένων από θεσμικούς φορείς (Eurostat, ΟΟΣΑ κ.ά.) για το ότι η ελληνική και η ευρωπαϊκή οικονομία είναι απλώς αδύνατο να λειτουργήσουν χωρίς μετανάστευση, ενώ τα στατιστικά μοντέλα δείχνουν ότι η μείωση του πληθυσμού μας θα είναι μεγαλύτερη από το 1/3, αν τη βγάλουμε από την εξίσωση. Παρ’ όλα αυτά, οποιαδήποτε νύξη για συνεπείς μακρόπνοες πολιτικές ενσωμάτωσης, που οδηγούν σε παραγωγικούς ανθρώπους και οικογένειες, είναι πλέον απαγορευτική από την κυβέρνηση που ανησυχεί τόσο πολύ για τη γήρανση του πληθυσμού, την υπογεννητικότητα, το ασφαλιστικό σύστημα και την εθνική ασφάλεια.

Θέλετε μερικούς ακόμη αριθμούς; Εντός των κρατών-μελών μετακινούνται περί τα 2.000.000 εργάτες ετησίως για να δουλέψουν στην αγροτική παραγωγή, ενώ από χώρες εκτός ΕΕ έρχονται περίπου 400.000. Για τα επόμενα τρία χρόνια η Ισπανία θα νομιμοποιεί ετησίως 300.000 μετανάστες, ενώ στην Ιταλία η αγροτική ένωση Confagricoltura ζητάει 200.000 εργάτες ετησίως. Το καλύτερο; Η Πολωνία, επί της ακροδεξιάς κυβέρνησης του PiS, έδωσε μέσα σε έναν χρόνο 275.000 άδειες εργασίας σε εργάτες από την Ασία και τη Λατινική Αμερική.

Ο μόνος αριθμός που δεν έχει ερευνηθεί είναι σε ποια τιμή είναι διατεθειμένοι να αγοράζουν το λάδι όσοι «αγοράζουν» τη σκληρή αντιμεταναστευτική ρητορική, όταν η ζήτηση των εργατών θα φτάσει τα κόστη στον Θεό. Κάποτε μπορεί να το μάθουμε κι αυτό.