Σε μια τόσο μπερδεμένη εποχή, είναι όλο και πιο δύσκολο να διατηρήσει κανείς τόσο την ψυχραιμία του όσο και την ευθυκρισία του. Μπορεί όμως, αν μη τι άλλο, να διεκδικήσει τη συνέπειά του και την εντιμότητά του. Το ζητούμενο δεν είναι η βεβαιότητα, ούτε καν η αντικειμενικότητα. Το ζητούμενο είναι το καθαρό μυαλό. Να αντιδράς με βάση αυτά που βλέπεις και να αντιστέκεσαι στις ιδεοληψίες σου.

Στις 7 Οκτωβρίου του 2023, η Χαμάς εξαπέλυσε μια επίθεση εναντίον του Ισραήλ που μόνο οι ιδεοληπτικοί δεν θα χαρακτήριζαν τρομοκρατική. Αυτό δεν έχει σχέση με το αν η ίδια η οργάνωση πρέπει ή όχι να αποκαλείται τρομοκρατική: ο σκοπός της συγκεκριμένης επίθεσης ήταν πάντως να σκοτώσει όσο το δυνατόν περισσότερους αμάχους και να τρομοκρατήσει τους υπολοίπους. Το Ισραήλ δεν είχε μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση να αντιδράσει, όπως αντέδρασε και η Αμερική μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Η μετεξέλιξη όμως αυτής της αντίδρασης σε μια επιχείρηση εκδίκησης, εξόντωσης και εθνοκάθαρσης γίνεται μπούμερανγκ, όπως μπούμερανγκ έγινε η εισβολή της Αμερικής στο Ιράκ. Κι αυτό μόνο οι ιδεοληπτικοί δεν το καταλαβαίνουν. Βλέπουν τους Παλαιστίνιους να πεθαίνουν από τους πυραύλους και την πείνα και υποστηρίζουν ότι έτσι θα τελειώσει η Χαμάς.

Συμβαίνει το αντίθετο. Οσα εκτυλίσσονται στη Γάζα «θέτουν απερίσκεπτα σε κίνδυνο τις ζωές των εναπομεινάντων ομήρων και σπέρνουν τον σπόρο για την επόμενη Χαμάς», τονίζει μία πολιτικός που είχε πάντα καθαρό μυαλό, η Ντόρα Μπακογιάννη, στην έκθεσή της προς το Συμβούλιο της Ευρώπης για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. «Κανένας σκοπός, όσο δίκαιος ή αγνός κι αν είναι, δεν μπορεί να δικαιολογεί όλα τα μέσα. Οι μαζικές δολοφονίες παιδιών και άοπλων πολιτών, η σκόπιμη πρόκληση λιμού και ο αδιάκοπος πόνος και εξευτελισμός που υφίστανται οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα πρέπει να σταματήσουν». Ούτε μια λέξη δεν περισσεύει.

Tο Ισραήλ δεν είναι μόνο ένα έθνος που δημιουργήθηκε ύστερα από μια γενοκτονία, αλλά και μια ιδέα, ένα brand, γράφει στους Sunday Times ο Μάθιου Σιέντ. Ομως σήμερα μια κρίσιμη μάζα αυτού του έθνους έχει καταληφθεί από ένα είδος παράνοιας. Δεν καταλαβαίνει ότι η Χαμάς, εκτός από το να τρομοκρατήσει εκείνη την 7η Οκτωβρίου, ήθελε – και κατάφερε – να προκαλέσει μια υπέρμετρη αντίδραση του Ισραήλ. Δεν καταλαβαίνει ότι με κάθε βόμβα, κάθε σφαίρα, κάθε πιάτο που στερούνται τα παιδιά της Γάζας, οι τζιχαντιστές παίρνουν αυτό που θέλουν. Δεν καταλαβαίνει ότι η κριτική προς την ισραηλινή κυβέρνηση δεν συνιστά αντισημιτισμό, αλλά την πιο φιλο-ισραηλινή υπηρεσία που θα μπορούσε να προσφέρει κάθε φίλος αυτής της χώρας.

Τόσο η Μπακογιάννη όσο και ο Σιέντ επισημαίνουν ότι το Ισραήλ είναι ένα έξυπνο και θαρραλέο έθνος. Εχει όμως την ατυχία να διοικείται από έναν ακροδεξιό και αδίστακτο ηγέτη. Μόνο οι ιδεοληπτικοί αρνούνται να κάνουν αυτή τη διάκριση.

Τελευταία Νέα