Ακούγεται σαν παλιά ιστορία αλλά πριν από σχεδόν τρία χρόνια αποκαλύφθηκε ότι κάποιοι «ιδιώτες» έφεραν στην Ελλάδα ένα παράνομο λογισμικό ονόματι Predator, με το οποίο τέθηκαν υπό παρακολούθηση υπουργοί, πολιτικοί, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι και οικονομικοί παράγοντες, ανώτεροι δικαστικοί και αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι περισσότεροι, εντελώς συμπτωματικά, παρακολουθούνταν παράλληλα και από την ΕΥΠ με την αιτιολογία της «εθνικής ασφαλείας».

Από όλους αυτούς μόνο δύο το κυνήγησαν. Ολοι οι υπόλοιποι σιώπησαν σαν καλοί συνένοχοι ή θύματα με σύνδρομο Στοκχόλμης. Κάνα δυο είχαν το θράσος να πουν ότι δεν πρέπει να μας νοιάζει, λες κι ήταν ιδιωτική υπόθεση. Κάποιοι θεώρησαν πως είναι πειστικοί όταν κάνουν τους ανήξερους, παρότι διευκόλυναν να εξαχθεί το λογισμικό και σε χώρες με σκληρά καθεστώτα και παρακρατικούς φονιάδες.

Ολα αυτά οπουδήποτε αλλού θα είχαν προκαλέσει τεράστιο σάλο. Εδώ κατέληξαν πλημμέλημα. Στη χώρα που αν ποζάρετε αμέριμνοι στο νησί και στο βάθος φαίνεται στρατόπεδο κινδυνεύετε να σας πάνε για κατασκοπεία, η Δικαιοσύνη είδε ένα απλό πλημμέλημα στην παρακολούθηση, π.χ., του αρχηγού ΓΕΕΘΑ από κάποιον ιδιώτη χωρίς να έχει ρωτήσει καν πού βρίσκονται τα προϊόντα της υποκλοπής του. Και για να γίνει ακόμα χειρότερο, αποφασίζει «επ’ αόριστον αναβολή» της εκδίκασης του πλημμελήματος, γιατί δεν σκέφτηκε – λένε – κανείς εγκαίρως να μεταφράσει το κατηγορητήριο στα αγγλικά για τους αλλοδαπούς κατηγορουμένους.

Ποιος θα πείσει τον απλό παρατηρητή ότι όλα αυτά είναι τυχαίες αστοχίες, μια κοινή συνηθισμένη κωλυσιεργία σε μια όχι κοινή συνηθισμένη υπόθεση; Σε ποιον ακριβώς θα απευθύνονται οι διαβεβαιώσεις περί «απόλυτης εμπιστοσύνης στη Δικαιοσύνη» που έχουν γίνει πολιτικό κλισέ, όταν βρίσκονται υπό παρακολούθηση «αγνώστων ιδιωτών» τόσο ισχυροί άνθρωποι χωρίς να ανοίξει μύτη; Και όσοι νομίζετε ότι δεν σας αφορούν τέτοιου είδους «διενέξεις», αναρωτηθείτε λίγο πόσο ασφαλείς μπορεί να είστε όταν κάποιος, κάπου, μπορεί να έχει στο αρχείο του βίντεο και κασέτες των κορυφαίων υπουργών της κυβέρνησης και του αξιωματικού που διευθύνει τη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών των Ενόπλων Δυνάμεών μας.

Οχι ότι έχει καμία σημασία, αλλά, να, έτσι, δείτε το σαν μια άσκηση. Θα περάσει, άλλωστε, κι αυτή η προσβολή χωρίς να μας αγγίξει. Και ύστερα από χρόνια θα τη διηγούμαστε σαν ιστορία. Το αν θα γελάμε ή θα κλαίμε ο καθένας μπορεί να το υποθέσει.

Τελευταία Νέα