Οι όμορφες… στρατηγικές όμορφα στήνονται! Και το Μέγαρο Μαξίμου διδάσκει σε αυτόν τον τομέα. Απιαστοι είναι. Καθηγητές. PhD στο στήσιμο μέχρι να πεις κύμινο. Υποκλίνομαι. Κι αν ήμουν Γάλλος, θα έλεγα και chapeau. Για να δώσω περισσότερη έμφαση. Κόκκινη κλωστή δεμένη, λοιπόν… πάμε: ο πρόεδρος Κυριάκος είπε χθες (ανακοίνωσε ουσιαστικά, μέσω ραδιοφωνικής συνέντευξης στον Σκάι) ότι η ΝΔ θα εισηγηθεί την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων κατά τη συνταγματική αναθεώρηση. Πριν όμως να το αναγγείλει, είχαν προηγηθεί:
- κάλεσμα, «στα ξεκούδουνα», να αξιολογήσουμε οι πολίτες, με ταυτότητά μας, την απόδοση του Δημοσίου, υπαλλήλων και μηχανισμού
- στο μεσοδιάστημα, προέκυψε από το πουθενά δημοσκόπηση, η οποία κατέγραψε ότι πάνω από επτά στους δέκα Ελληνες είναι υπέρ της άρσης της μονιμότητας των υπαλλήλων του Δημοσίου. Δεν αντιλέγω, όλοι σε κάποια στιγμή της ζωής μας έχουμε έρθει αντιμέτωποι με το Δημόσιο, οπότε έχουμε διαμορφώσει (τη χειρότερη) άποψη για το τι είναι αυτό στο οποίο οφείλεται το χάλι του
- η ίδια δημοσκόπηση κατέγραφε όμως ακόμη ότι και οι δημόσιοι υπάλληλοι, σε ποσοστό σχεδόν 65%, είναι υπέρ της άρσης της μονιμότητας!!! Πρόκειται για απόδειξη μαζικού αυτοχειριασμού; Θα δείξει…
- στο καπάκι, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης δήλωσε, τα κλασικά ενδεχομένως, ίσως, μπορεί και να προταθεί η άρση στη συνταγματική αναθεώρηση που θα ξεκινήσει από την επόμενη Βουλή.
Και χθες, όπως προαναφέρω, ήρθε ο πρόεδρος Κυριάκος να επισφραγίσει τη στρατηγική – ε, βέβαια, θα εισηγηθεί την άρση της μονιμότητας. Εσείς το ζητήσατε, εμείς σας ακούμε. Είναι δίκαιο, θα γίνει πράξη. Παστρικά πράγματα.
Οχι διορισμοί χωρίς μέτρο
Να την εισηγηθεί, καμία αντίρρηση, κι εγώ μαζί του. Αλλά με ασφαλιστικές δικλίδες. Μην καθιερωθεί η άρση της μονιμότητας για να ανοίξουν πόρτες και παραθυρόφυλλα για την «αποκατάσταση» των «δικών μας» παιδιών στο Δημόσιο, εντάξει;
Η Δεξιά έχει υποπέσει σε θανάσιμες αμαρτίες αναφορικά με τους διορισμούς στο Δημόσιο, και είναι αυτό το παρελθόν που δεν εγγυάται το μέλλον. Ούτε παρέχει εχέγγυα περί τήρησης των ισχυόντων για τις προσλήψεις στο Δημόσιο. Να τα λέμε κι αυτά…
Επίσης ο ίδιος έχει χρηματίσει για δυο τρία χρόνια υπουργός Προεδρίας, όπως τη λέγαμε παλιά. Και ξέρει, έχει εικόνα, τι έκαναν οι προηγούμενοι απ΄ αυτόν με το Δημόσιο.
Εν κατακλείδι, ναι στην άρση, όχι στους διορισμούς χωρίς μέτρο στη θέση αυτών που θα φεύγουν επειδή είναι άσχετοι ή άχρηστοι…
Από τον Τρικούπη στον Βενιζέλο
Για τους ρέκτες της Ιστορίας, και γνωρίζω ότι υπάρχουν αρκετοί μεταξύ υμών και ημών, η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων συμπληρώνει φέτος 140 χρόνια – το οποίο σημαίνει ότι, στα περίπου 200 χρόνια του νεότερου ελληνικού κράτους, κάτι λιγότερο από 60 χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν μόνιμοι. Ο πρώτος που καθιέρωσε τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων ήταν ένας προοδευτικός πρωθυπουργός, ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο οποίος ψήφισε το 1885 έναν σχετικά βραχύβιο νόμο (καταργήθηκε όταν εκείνος έφυγε από την εξουσία), με τον οποίο καθιέρωνε τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Ταυτόχρονα με τον ίδιο νόμο προέβαινε σε προσδιορισμό και των προσόντων τους. Για να υπηρετήσεις σε αυτή τη θέση, οφείλεις να έχεις τα ακόλουθα προσόντα. Στόχος του Τρικούπη ήταν να δώσει ένα τέλος στην έως εκείνη την εποχή τακτική, με το που άλλαζε η κυβέρνηση, να… κουβαλάει στα υπουργεία τούς ανθρώπους της και να απολύει τους υπαλλήλους της προηγούμενης. Αυτοί οι τελευταίοι, με το που απολύονταν, συγκεντρώνονταν καθημερινά στην πλατεία Αισχύλου μπροστά από το τότε υπουργείο Εσωτερικών και… έκλαιγαν τη μοίρα τους. Το αποτέλεσμα, που έφτασε ως τις μέρες μας, είναι η πλατεία να χάσει το όνομά της και να μετονομαστεί σε πλατεία… Κλαυθμώνος!
Σχεδόν 30 χρόνια αργότερα από τη νομοθετική πρωτοβουλία του Τρικούπη, ένας άλλος προοδευτικός πολιτικός, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, πέρασε διάταξη στο Σύνταγμα του 1911, με την οποία θεσπιζόταν η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Ουδείς έκτοτε διανοήθηκε να αλλάξει τη διάταξη. Θα το επιχειρήσει ο Μητσοτάκης; Είναι ένα challenge γι’ αυτόν…
Light η δήλωση για το Ισραήλ
Αφού έφαγε δυο τρεις ημέρες ξύλο, πολύ ξύλο όμως, η κυβέρνηση, διότι δεν συντάχθηκε με τις μεγάλες χώρες της Δύσης στην άσκηση πίεσης στο Ισραήλ να τερματιστεί η αιματοχυσία στη Γάζα και να αποφευχθεί η επισιτιστική κρίση των προσφύγων, χθες εδέησε ο πρόεδρος Κυριάκος να πει (επίσης στο ραδιόφωνο του Σκάι) δυο λόγια. Light, μη φανταστείς. Οτι είναι «απαράδεκτο» αυτό που συμβαίνει, και το Ισραήλ να σταματήσει τις επιχειρήσεις. Τοποθετήθηκε δηλαδή τόσο όσο.
Αλλά σωστά, νομίζω. Αν μπορέσετε να παρακάμψετε την όψιμη – και περίεργη ίσως – αντίδραση των δυτικών χωρών (ο πόλεμος στη Γάζα διαρκεί δύο χρόνια τώρα και έχει εξαρχής ολέθριες συνέπειες, γιατί αντέδρασαν τώρα;), δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Προσεκτικά και χωρίς επηρεασμούς.
Δεν μπορείς να τα έχεις όλα
Ποιον έχει σύμμαχο η Ελλάδα (σοβαρό σύμμαχο, μιλάμε) έναντι της τουρκικής επιθετικότητας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου; Μόνο το Ισραήλ. Και άντε πες ότι την Τρίτη ο Κυριάκος, που προήδρευσε του Συμβουλίου Ασφαλείας και μίλησε για τη ναυτιλία, χρησιμοποιούσε το βήμα του ΟΗΕ για να καταγγείλει τον Νετανιάχου και το Ισραήλ. Τι θα άλλαζε αναφορικά με τη Γάζα και τις φρικαλεότητες που συντελούνται εκεί; Τί-πο-τε!
Αντίθετα, θα προκαλούσε κρίση στις σχέσεις της χώρας με το Ισραήλ και προσωπικά τις δικές του με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Βέβαια, θα ικανοποιούσε την εγχώρια αντιπολίτευση, η οποία ανέβηκε για άλλη μία φορά στα κεραμίδια, επειδή η Ελλάδα δεν κατήγγειλε εξαρχής το Ισραήλ, αλλά τι να γίνει; Δεν μπορείς να τα έχεις όλα, μονά – ζυγά δικά σου…
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η βιοποικιλότητα
Να, αυτά κάνει, και τους φέρνει στα όριά τους τους συριζαίους, και ειδικά τον «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη, ο Σωκράτης Φάμελλος. Αντιγράφω μερικές αράδες από τη χθεσινή του ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – ώρα 1 το μεσημέρι, Πέμπτη 22 Μαΐου, με χίλια θέματα τρέχουσας επικαιρότητας να παίζουν σε όλα τα μέσα ενημέρωσης: «Η προστασία της βιοποικιλότητας είναι όρος επιβίωσης για τον πλανήτη και για τις επόμενες γενιές. Αλλά και αναγκαίος πυλώνας κάθε στρατηγικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, για τη διατροφική επάρκεια, την υγεία, την οικονομία, την ίδια τη ζωή. Στην Ελλάδα, με τον ανεκτίμητο και μοναδικό φυσικό πλούτο, η προστασία τής βιοποικιλότητας μπορεί και πρέπει να γίνει εθνική προτεραιότητα (…) Ως πολιτεία και ως πολίτες οφείλουμε να διαφυλάξουμε τα οικοσυστήματα, τις προστατευόμενες περιοχές, τη γνώση και τις παραδόσεις που τις συνοδεύουν. Να επενδύσουμε στη φύση, όχι να τη θυσιάζουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στηρίζει κάθε πρωτοβουλία που υπηρετεί αυτό τον στόχο (…) Η προστασία της βιοποικιλότητας δεν είναι επιλογή. Είναι υποχρέωση όλων μας»!!
Προσπάθησα να καταλάβω τι ήταν αυτό που τον ώθησε να κάνει αυτή την… μπλα… μπλα… μπλα… ανακοίνωση. Μετά διαπίστωσα ότι χθες ήταν η παγκόσμια ημέρα για τη βιοποικιλότητα. Κι ο φουκαράς ο Φάμελλος δεν ήθελε να χάσει την επέτειο, με τίποτε. Εξού και μας σέρβιρε αυτές τις κοινοτοπίες. Τις οποίες με το που θα τις διαβάσουν οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, όσοι έχουν απομείνει τέλος πάντων, θα πέσουν τ’ ανάσκελα! Από ενθουσιασμό, φυσικά…