Είναι αξιοθαύμαστη η Ουκρανία. Αξιοθαύμαστη για το σθένος της να πολεμά με άνισους όρους τη Ρωσία του Πούτιν, έναν εισβολέα ο οποίος της αμφισβητεί την ύπαρξη και την ταυτότητα – κι ο οποίος, για να τη λυγίσει, συστηματικά καταστρέφει τις υποδομές της και σκοτώνει αμάχους.

Είναι μια εισβολή για την υποταγή μιας γειτονικής χώρας, που δεν θέλει να έχει σχέση με τη Ρωσία. Και ουσιαστικά, όπως έλεγε ο μακαρίτης Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, βαθιά γνώστης της Ρωσίας, της κουλτούρας της και του αυταρχισμού του καθεστώτος Πούτιν, μια «επίθεση της Ρωσίας κατά της Δύσης, κατά του δυτικού πολιτισμού, κατά των δυτικών αξιών της δημοκρατίας, του δικαιώματος στην επιλογή, του αυτοπροσδιορισμού και της αυτοδιάθεσης. Είναι η επίθεση του νέου ρωσικού ολοκληρωτισμού κατά της ανθρωπότητας και ως τέτοια θα την αντιμετωπίσει το δικαστήριο της ιστορίας».

Δέκα χρόνια από την κατάληψη της Κριμαίας και τριάμισι χρόνια από την εισβολή, η Ουκρανία συνεχίζει να μάχεται, διεκδικώντας το αυτονόητο: την ανεξαρτησία της αλλά και την περηφάνια της. Σε πείσμα των αντιξοοτήτων, εις βάρος των προβλέψεων ότι θα αναγκαστεί να αποδεχτεί την ήττα της, η Ουκρανία έχει κάνει γνωστό στον κόσμο ότι δεν επιδιώκει σχέση υποταγής σε έναν επί αιώνες δυνάστη της αλλά προτιμά τη συσχέτιση με την Ευρώπη και τη Δύση, με ένα περιβάλλον ελευθερίας και αυτοδιάθεσης, δημιουργικότητας και ανοιχτών οριζόντων. Και πληρώνει ακριβό τίμημα για να το πετύχει.

Ως σήμερα, μάλιστα, έχει καταφέρει σπουδαία πράγματα και στο πεδίο του πολέμου. Εν πρώτοις, ακύρωσε την επίθεση του Πούτιν και της φονικής μηχανής του κατά του Κιέβου και τον αρχικό σχεδιασμό της κατάληψης μέσα σε μερικές ημέρες. Η αντοχή της χώρας στον πόλεμο ανάγκασε τον Πούτιν να αλλάξει πολεμική τακτική, υποβάλλοντας τη χώρα του σε έναν μακρύ και πολύνεκρο αγώνα που του έχει αποφέρει εδάφη και κάποιες πόλεις.

Κατά δεύτερον, και παρά την αδυναμία συστηματικής απάντησης στους ρωσικούς βομβαρδισμούς, η Ουκρανία απάντησε ουσιαστικά δημιουργώντας το καλοκαίρι του 2014 έναν αποτελεσματικό αντιπερισπασμό στο Κουρσκ, εδάφη του οποίου κατελήφθησαν και μαζί αρκετοί ρωσικοί οικισμοί και η πόλη Σούτζα. Είναι η πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που μέρος της ρωσικής επικράτειας κατελήφθη από ξένη δύναμη.

Το τρίτο αξιοθαύμαστο πολεμικό κατόρθωμα της Ουκρανίας είναι ο βομβαρδισμός με drones και η καταστροφή περισσότερων από 40 πολεμικών αεροπλάνων της Ρωσίας, σε μια επιχείρηση που οργανώθηκε μέσα από το έδαφος της Ρωσίας. Πρόκειται για μια επιχείρηση που συνδυάζει τις τεχνολογικές δυνατότητες της Ουκρανίας και την ευρηματικότητα και το θυσιαστικό πνεύμα ηρωικών μαχητών – η αξία της οποίας δεν αλλάζει επειδή οι Ρώσοι τη χαρακτήρισαν τρομοκρατική ενέργεια. Μάλιστα, το πολεμικό αυτό κατόρθωμα των Ουκρανών γίνεται ακόμα πιο σημαντικό επειδή, σε αντίθεση με τη βαρβαρότητα των ρωσικών επιθέσεων με πυραύλους κατά των ουκρανικών υποδομών και των αμάχων, οι Ουκρανοί έπληξαν μόνο υλικό πολέμου. Κατά τα άλλα, όχι μόνο δεν κτύπησαν αμάχους αλλά, ακόμα περισσότερο, δεν έπληξαν στρατιωτικές δυνάμεις, ενώ θα μπορούσαν να κτυπήσουν στρατόπεδα και τόπους συγκέντρωσης ρώσων αξιωματικών και στρατιωτών. Επιδεικνύοντας έναν αξιοζήλευτο πολιτισμό και μια αίσθηση σεβασμού του διεθνούς δικαίου που, αντίθετα με την Ουκρανία, ποδοπατά ο ρώσος εισβολέας.

Η Ουκρανία δίνει ένα παγκόσμιο μάθημα καρτερίας, δικαιοσύνης και ηρωισμού. Είναι άξια της μεγαλύτερης δυνατής συμπαράστασης και της μεγαλύτερης δυνατής βοήθειας.

Το πολύ το κάπα κάπα

Το παρακάτω απόσπασμα είναι από κριτικό σχόλιο της «Αυγής», κομματικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ, που σχολιάζει ένα θέμα που μπήκε στα Αρχαία Ελληνικά, στις πανελλήνιες εξετάσεις:

«Οργή προκαλεί στην εκπαιδευτική κοινότητα η επιλογή της Επιτροπής Εξετάσεων των Πανελληνίων. Οι μαθητές και οι μαθήτριες των Ημερήσιων και Εσπερινών Γενικών Λυκείων κλήθηκαν να βρουν τη σωστή απάντηση σε μια άκρως αναχρονιστική φράση: «Δεν ντρέπεσαι που επαναλαμβάνεις ό,τι σου λέει η γυναίκα σου; Κατάντησες … της», ήταν ένα από τα θέματα που τέθηκαν στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών, με τους υποψήφιους των πανελληνίων να καλούνται να βρουν τη «σωστή» απάντηση που ήταν η λέξη «φερέφωνο».

Η επιλογή της εν λόγω φράσης η οποία αναπαράγει το στερεότυπο ότι η γυναίκα κατσαδιάζει τον «κακόμοιρο» σύζυγο, ήταν τουλάχιστον άστοχη, πόσο μάλλον όταν μοιάζει να επιλέγεται να είναι φερέφωνο ο σύζυγος και όχι η γυναίκα, ώστε να μην κατηγορηθεί η Επιτροπή για σεξισμό.

Ωστόσο, η φράση αυτή συνδέεται και με άλλες προχυμένες αντιλήψεις όπως ότι μία γυναίκα μετέρχεται «γυναικεία κόλπα» για να πετύχει τον σκοπό της και να «φέρει στα νερά της» τον σύζυγο, γεγονός το οποίο δείχνει και το μέγεθος του λάθους της επιτροπής των πανελληνίων εξετάσεων».

ΣΥΡΙΖΑ: η εθνική ιδεολογική χωροφυλακή της καθημερινότητάς μας.

Τελευταία Νέα