Κουνούπια. Ηταν, έλεγε, από κουνούπια. Τσιμπούσαν τα κουνούπια τα παιδιά, τα παιδιά ξύνονταν και, ως διά μαγείας, τα τσιμπήματα από τα κουνούπια γίνονταν, με το ξύσιμο, καψίματα από τσιγάρο. Και όλα αυτά, χειμωνιάτικα. Αυτά δε τα χειμερινά κουνούπια τσιμπούσαν μόνο τα συγκεκριμένα παιδιά, κανένα άλλο στο χωριό δίπλα στη Λάρισα, απ’ όπου τις τελευταίες μέρες έχουμε ζωντανή σύνδεση με τη φρίκη – αυτή με την οποία έχω την εντύπωση ότι σιγά σιγά εξοικειωνόμαστε. Μια μάνα πάει το εξάχρονο κορίτσι της στο νοσοκομείο. Κι εκεί, γιατροί και νοσοκόμοι ανακαλύπτουν ότι το σώμα του κοριτσιού και του πεντάχρονου αδελφού της είναι κατάστικτο από σημάδια ακραίας κακοποίησης. Και ακόμη, ζωγραφιές με μαρκαδόρο στα γεννητικά όργανα και στον ποπό του αγοριού – ούτως ή άλλως η κακοποίηση παιδιών είναι διαστροφή, αλλά πόσο πια;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή