Καθώς και πως 69% των πρώτων και 67% των δεύτερων θα ήθελαν να δουν νέους πολιτικούς ηγέτες. Αρα, μαθαίνει ότι δύο απαιτητικά εκλογικά ακροατήρια είναι απογοητευμένα – για την ακρίβεια, είναι τα πιο δυσαρεστημένα απ’ όλα. Παράλληλα, παρατηρεί πως μόλις 11,2% των κεντρώων (το 23,2% απαντά ΝΔ) και 28,2% των κεντροαριστερών προτίθενται να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ. Το 13,7% των κεντροαριστερών στηρίζει Πλεύση, όπως και – παραδόξως – ένα 11% των κεντρώων. Παρότι λοιπόν η επιλογή της εκλογικής δεξαμενής στην οποία πρέπει να βουτήξει το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να τονώσει τα νούμερά του συνεχίζει να χωρίζει τα στελέχη του – οι μεν βλέπουν μέλλον μόνο στα κεντροαριστερά, οι δε επιμένουν ότι είναι λάθος να απομακρύνουν όσους αυτοτοποθετούνται στο Κέντρο με κορώνες –, ούτε η πλειονότητα των κεντροαριστερών, ούτε εκείνη των κεντρώων πείθονται από την πασοκική παρουσία. Για τους οπαδούς του πολιτικού ρεαλισμού, το φαινόμενο οφείλεται στο αντιπολιτευτικό ύφος του κόμματος. Οταν τη μια μέρα ανεβαίνεις στα κάγκελα της διαμαρτυρίας και την επόμενη διατυμπανίζεις πως έχεις προτάσεις, οι ψηφοφόροι θα διαλέξουν κάποιον που είναι συνεπής είτε στην καταγγελία, είτε στον προγραμματικό λόγο, εξηγούν. Το πρόβλημα πλέον είναι ότι το εξηγούν εδώ και χρόνια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή