«Η μουσική που γράφω για συναυλίες κρίνεται πρώτα από τη συνείδησή μου – που είναι πολύ αυστηρή – και μετά από το κοινό, που είναι ο ύψιστος κριτής». Αυτή δεν είναι η μοναδική στιγμή στην ωραία αφήγηση του Νικόλα Πιοβάνι, όπου αποκαλύπτονται ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει το έργο του και η βαθιά του πίστη στη δύναμη της ζωντανής μουσικής. Είναι ο Πιοβάνι, συνθέτης που έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στον ιταλικό κινηματογράφο των τελευταίων πενήντα χρόνων, «μαθητής» και συνομιλητής με την αισθητική του Μάνου Χατζιδάκι, δημιουργός άνω των 130 μουσικών θεμάτων, διάδοχος του Νίνο Ρότα στις τελευταίες ταινίες του Φελίνι και βραβευμένος με Οσκαρ για τη μουσική της ταινίας «Η ζωή είναι ωραία».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή